..ŞEHVET..

kendi boðazýmý sýkan ellerim
ve mil çekilmiþ gözlerimle
beklerim...
çýkmak için özgürlüðe

umuda taþ baðlayýp attýðýmdandýr
bu sonbahar günleri
acýtan gidiþinin
her bir yaný bilevli
kesiklerim ondandýr

üstüme gelir duvarlar
hüzün vakitlerinde
kokusunu duyarým öpüþmelerin
karanlýða çekilirken gece
yýldýzlara yansýr alevi
uzun seviþmelerin

elim gezerdi sýrtýnda..titrerdin
baðýrýþlarýn olurdu zaman
girince içine ruhunun
ýsýnýrdýn..
aþktan, nefesin duman duman
tek vücut oluncaya dek
sýkardým belini
yudum yudum içerdim
dizgin vuramadýðým þehvetini
içine karýþýrdým ben
özün olurdum
sonuna doðru gecenin
akardým bedeninden
arsýzlaþýrdý ruhum
kýrmýzýya boyanýrdý lekesiz
yorgun düþerdi gece
yýldýzlardan habersiz

kirlenirdin günahlarla
ben zaten..uslanmaz adamýn biriyim
ücralarýma sinerdi kokun
basardý ateþ dudaklarýmý
söndürürdüm vücudunda
yaðmur olurdu sesin,nefesin
dolardý kuraklarýma

silkindin bir gün, uzaklaþtýn
giderken...iz býrakmadý ayaklarýn

oysa ben seni resmetmiþtim tualime
farklý renklerde
renksizim þimdi
ve geceler hep sessiz
gittiðinden beri...
gömüldüm yalnýzlýða
istemedim baþka bir teni
en çok
-daha önce fark etmediðim-
gözlerini özlememin
bilmiyorum sebebini
Sosyal Medyada Paylaşın: