KÖY ÖĞRETMENİ

Tezek kokar ellerim
Köy öðretmeniyim ben…
Coþkun akar sellerim
Köy öðretmeniyim ben…

Aðýlda süt saðarým
Karanlýða doðarým
Rahmet olup yaðarým
Köy öðretmeniyim ben…

Göklere deðer baþým
Kuru ekmektir aþým
Bulutlar arkadaþým
Köy öðretmeniyim ben…

Çaðlayaným, coþkun sel
Kemençede, sazda tel
Tanýmam hiçbir engel
Köy öðretmeniyim ben…

Veren elim namlýdýr
Evim toprak damlýdýr
Yürekçiðim gamlýdýr
Köy öðretmeniyim ben…

Kürsülerde hocayým
Zihne bilgi saçayým
Köyde tüten bacayým
Köy öðretmeniyim ben…

Alýndan akan terim
Ýrfan safýnda erim
Tandýr ekmeði yerim
Köy öðretmeniyim ben…

Köylünün sað koluyum
Hakikatin yoluyum
Bilsen ne çok doluyum
Köy öðretmeniyim ben…

Çocuklardýr sermayem
Aydýnlýk yoldur gayem
Ýþte budur hikâyem
Köy öðretmeniyim ben…

M.NÝHAT MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: