I. Hanýmýn tuzu kuru. Mayasý gelmekte hamurunun. Neden düþsün kaygýya. Gam, keder vurgun yemiþ. Bitimsiz beklentiler, Bitmemiþ, tükenmemiþ. Düþ yolcusu yüreðinin sesi, Gün gün isteklerle bezenmiþ. Dünya malý bu Doymamýþ, yetinmemiþ. Daha, çok daha istemiþ.
II. Bir dilim, lokma lokma Pay olmuþ oðula, kýza Yüreðini gözyaþýyla sulayan ana, Gece yýldýzlarla dertleþmiþ. Karanlýða beyaz sýkarak, Ýstemiþ gece olmasýn. Bir fazla çalýþsýn Umutla… Üç- beþ daha kazansýn.
III. Kiminin tuzu kurudur, ekmeði sýcak. Kiminin her yediði bayat. Kimi giyinir çeþit çeþit Kiminin ýrgatlýðý bayramlýðýdýr. Kimi hergün açan gonca gül, Kimi de gösteriþsiz kýr çiçeði.
IV. Kavga bizim kavgamýz Algýlayanla varýz. Bu insanlar bizim. Biz insanlarýz. 19.00
Sosyal Medyada Paylaşın:
gulakinakin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.