kim söyler bana
bir gün bu dünyanýn hüznü biter mi gözyaþý eksilir mi
bir hüzün yaþadým ki dudaklarýmdan deðil sanki kalbimden kopup geldi
o içli ses kulaðýmdan deðil de ruhumdan geçti gitti
Biz sokak çocuðuyuz
gariban geldik gariban ölürüz heralde
bizim üstümüze yýldýz yaðar geceleri
gündüzlerimizi hiç sorma
adýmýzý doðmadan koymuþlar kimsesiz
yokluk üzerimize yapýþmýþ
kirli olduðumuza bakma
içimiz hala beyaz
çamurun içindeki görüntümüz
ruhumuz yürekli
belki
belki
birgün ýþýðý bizde yakalrýz
duanda unutma
ah kimsesizim
var olan ama yok sayýlan çocuk
sözün bittiði yerdeyim üþüyorum
MAVÝ GÖZYAÞLARI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
MEVSİM KIŞ HABERİN VARMI YAR MAVİ GÖZLÜ BAL RENGİ GÖZLER KIRILAN KALP SUS YÜREĞİM EYLÜLDE DOĞMAK İNCİ TANESİ HÜZÜN BAKAN GÖZLER KARANLIK SOKAKLAR