S u s u n !
Yaðmurda ýslandýðýmdan beri
konuþmuyorum artýk kendimle
siyahta bulamýyorum artýk gidiþlerimi
ve annem artýk uzatmýyor gözlerini bana.
Eylül vurgunudur gidenler
ve gidenlerin ayaklarý nasýrlý.
Kime koþsam yokluðun dokunuyor kapýlarýma
Ve gölgem
Gecenin karanlýðýnda kaybolmuyor artýk!
Kendimi bulduðumdan beri
uyuyamýyorum artýk seninle
Böldü bölecek bir güneþ uyandýrýr sabahý
uçurtmalar
uçurtmalar okþamaz artýk öksüzlerin saçlarýný
Koþun çocuklar!
Koþun
esneyince gözümden akan yaþlar benim deðil.
Dinleyin!
Dinleyin ey yüreðini cebinde taþýyanlar
Dinleyin.
Þiirin ayaklarýndan öpen kadýný dinleyin.