Bende bir yüzün öldü O hiç olmayan yüzünü düþleyen ruhum öldü Sahipsiz kelimelerin sana akan ýrmaðý Ve aþk kurudu Sen hala yanýyor sanýyorsun odamýn mumlarý O mumlar söndü Yalnýzlýðým uyudu O hiç olmayan yüzünü okþayan yaným öldü O hiç olmayan gözyaþlarýn Ve hüzünlerim bildiðim hüzünlerin Aþka aðlayan gözlerimin feri söndü Bende bir cennet sessiz Bende çiçekler Toprak kokusunun sonbaharý Sararmýþ yapraklarý þiirin Öldü Bende bir cehennem dinsiz Bende günahlar Sana akan lavlarýn közü Gecenin tebessümlere çýkan o karanlýk yüzü Gün þafaklarý öldü Bende o cehennem ki dilsiz Aþka yanan kandiller söndü Bende bir yüzün öldü
Sosyal Medyada Paylaşın:
Noyan Safi Sel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.