PARİSİ'N YAĞMURSUZ GECELERİ
Dünyaya açýlan bir pencereden bakarken,
Ýçinde yalnýzlýk sýrýtýyordu.
Telaþla sýradan bir ayakkabý seçerken,
Paris’in fiþekli geceleri mutluluðu aðýrlýyordu.
Kumral bir bayana yanaþýrken,
Þansým gülüyordu.
Güzel þarkýlar akýp geçerken,
Dinlemek yerine söylüyordu.
Gülüþüyle içimi ýsýtýrken,
Ýçim yanmaktan korkuyordu.
Romantik bir parçayla danslar baþlarken,
Aþkýn dili konuþuyordu.
Konserin bitiþiyle herkes ayrýlýrken,
Paris’in yaðmursuz geceleri beni kandýrmýþtý.
Son bakýþýyla uzaklaþýrken,
Yaðan yaðmur ayaklarýmý ýslatmýþtý.
Herkes gibi evin yolunu tutarken,
Islananlar iyice susmuþtu.
Yanlýzlýklarýn derinliklerinede gitsen,
Ömrü bitmeyen sevdalar kývýlcýmla baþlar.
YUNUS YOLOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.