Dikiþi açýk Lime lime postuna Sinmiþ hüzünle Tepeden týrnaða güz. Azýcýk kaçýk Ufak tefek kederli Bir ihtiyarcýk Ah, bir de kelli felli Düþtü önüme...
Dedi: Hayat kördüðüm, kulak verip dinledim Dedi: Dertler gücümüþ, ölüm gerçek can fani Deneyerek gördüðüm dostlarýmý anladým Bir ikiyle üçümüþ, dördüncü nerde hani?
Dedim: Niye kördüðüm Ýsteyene var düðün Ölümse, hangi öðün? ... Muhannete koz iken Dostlarýn ihaneti Döðün allah’ ým döðün!
Gör! Dedi ; Açta gör Þu baðrýmda Gizli yara var! … Bir açabilsem… Diyecektim: Bendim ben Baðrýndaki zâr! Birden gerisin geri...
Eðdim baþýmý Göz yaþýmý Sessizce Ýçtim, Zor…
Dedi: Uzar da uzar bizim elin yollarý Mayýs ayý gelende kokar burcu gülleri Dedi: Kýnalý olur taze gelin elleri Beni soran hiçimiþ, dostlarým nerde hani?
Dedim: Elin neresi? Birden kesildi sesi Beti benzi nefesi! ... Meðer saklý derinde Arguvan ellerinde Býraktýðý neþesi!
Dedi: Suna boylumdur oturup aðlayan o Dedi: Gözüm suyuyla yeþerip çaðlayan o Dedi: Hasret daðýmý kor gibi daðlayan o Beni yoran taçýmýþ o maral, nerde hani?
Dedim: Býrak feryadý Býrak, düþünme yâdý! Yara kabuk baðladý... … Bir of çekip baraktan Zýlgýtý kataraktan Maralýna aðladý.
Dedi: Artýk dar gelir, buralardan gideyim Dedi: Dost baðý öksüz kalmýþ, nasýl edeyim? Dedi: Çaðýrsam n’olur, azraili? He deyim! Bir nefeslik göçümüþ; Refika’m nerde hani?
Dedim: Vakit geç deðil Hayat hepten hiç deðil Terki diyar göç deðil. Çaðýr belki gelir yâr Bu son talih, son bahar Denesene, güç deðil!
Birden doðrularaktan Makas alýp yanaktan: "Gülüþü gamzeli Gönlümün yeli; Dur! " Dedi: "Dur, Gülce’li Deli, Dur!"
Refika Doðan Sosyal Medyada Paylaşın:
RefikaDoğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.