Benim adim yarim, yetisemedim onca seye, hep gec kaldim. Ne sevinclerimi tam yasadim, nede hüznün dibine vurdum tam anlamiyla. Hep yanlis zamanlar sectim, bahar´a gec kalmis bir yanim, bir yanim yaza hic ulasamamis. Bir tarafim buz, bir tarafim yangin, taruman, arafta, beklemelerde gecti ömür günlerim. Anlatamadim, anlasilmadim belkide bu yüzden.
Her basladigim is yarim. Güzel baslayan cabuk bitti. Yürütemedim, sabrida tükettim en sonunda, sabikam katletmek oldu ettigim her yemini. Diz boyu pismanliklarim, hep ramak kala farkettim, yinede dönemedim, döndüremedim gidenleri. Benim adim yarim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
zehra* Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.