YAZIM OLDUN KIŞIM OLDUN

YAZIM OLDUN KIÞIM OLDUN
Pencereden baktým uzaklara
Düþünceler içerisinde kaldýðýmda
Yýldýzlarý sayarken karþýmda
Ýlk gözlerindi gelen aklýma
Yazým oldun kýþým oldun sen

Þu aðacýn yapraklarýnda
Çiçekler açýyorsun ilkbaharda
Sensin içimden atamadýðým
Gül bahçesine koyduðum
Yazým oldun kýþým oldun sen

Karþýma çýktýðýn ilk anda
Ýçime güneþ gibi doðduðunda
Kavuþturmuþtun beni mutlulukla
Tarifsiz huzura kavuþtuðumda
Yazým oldun kýþým oldun sen

Merhem oldun içimdekilere
Yegâne açan gül dün gül bahçemde
Çok sevdim seni can-ý gönülden
Özler oldum kalbimin derinliklerinden
Yazým oldun kýþým oldun sen


Ýlkbaharým olup çiçek açsan
Þu penceremden içeri
Kuþ olup omzuma konsan
Sonlandýrsan özlemimi
Yazým oldun kýþým oldun sen

Ýnsan ümit eder ya içten
Dua ederek can-ý gönülden
Rabbim kavuþtursun sevenleri
Ayýrmasýn ömrü ahiri.
Ümit ýrmaðýmsýn sen içimdeki
Yazým oldun kýþým oldun sen

Uzaklara uçunca özlem
Yanýmda olsan merhem
Biliyorum yanýmdasýn her zaman
Dualarýma kattýðým
Aklýmdan ayýrmadýðým
Yazým oldun kýþým oldun sen

Yine bahar gelecek
Sabredenler muradýna erecek
Ne çok üzül ne de aðla
Sadece Rabbine gönlünü baðla
Her þey Hak’tandýr unutma!


Sosyal Medyada Paylaşın: