VAKİT GECENİN ÜÇ KIRK BEŞİ

yaseminlerin gecenin koynuna süzüldüðü
esrik saatlerden birinde sesleniyorum sana yâr
poyrazda salýnýr yüreðim
ruhum tarumar
hüzün soluyorum
gecenin sessizliðinde
nereye çevirsem yönümü
yokluðun var

vakit gecenin üç kýrkbeþi
mevsim güz
gecede aðustos böceklerinin müzik ziyafeti
nazire yapýyorlar yýldýzlara
baþýmda duman duman efkar
sensizlik vuruyor kýyýlarýma
dalga dalga yâr
nereye çevirsem baþýmý
hasretin var

vakit gecenin üç kýrk beþi
aþka bandým yüreðimi yâr
masamda yarým kalmýþ demli çay
yudum yudum içiyorum sensizliði
duman duman içime çekiyorum
içimde küllenmeyen har
nereye baksam
gözlerin var

senle çoðalýp
senli çaðlar iken
kendimden eksiliyorum yâr
yaprak yaprak dökülüp
düþüyorum

ölüyorum yâr
ö l ü y o r u m

vakit gecenin üç kýrk beþi

hüzün soluyorum
hüzün kokuyorum
ayazý kucaklarken kollarým
bir yýldýz kayýyor gökyüzünde
küf tutsa da dilek aðacýnýn kollarýnda umutlar
son bir dilek daha tutup
zaman sarkacýna asýyorum

vakit gecenin üç kýrk beþi

gecede isyan
gecede hasret
gecede efkar
gecede hüzün
gecede sözün
gözlerin
yüzün
gecede
adýn var


seninle doðduðum gecede
yine sensiz
ölüyorum yâr


----

16.09.2011
ferhan erdoðan


Sosyal Medyada Paylaşın: