Geceyi hüzün
Þarkýlarý eðreti gülüþler
Bölüyordu
Bir köþesinde bu þehrin
Ýnsanlýk ölüyordu
Caddelere akarken
Kullanýlmýþ yaþamlar
Keþmekeþinde neonlarýn
Ruhlar sarý sýtmalara
Yakalanýyordu
Soluyorken bahar
Kentin kaldýrýmlarýnda
Bir çiçek saksýda
Can çekiþiyordu
Oyuncakçýnýn
Renkli dünyasýnda
Bir babanýn yüreðine
Acý çörekleniyordu