Hayat garip bir arena, gelen gidiyor dünyadan ama,
Bazen aksi oluyor, bazen gelenlerin sayýsý daha fazla,
Fýrýn gibi kocaman bir yere tepsi gibi kocaman metayla,
Sayýsýz yumurta itiliyor, sanki fýrýnlanýyordu oralarda...
Aradan zaman geçti mutlaka ama çekimler de hemen gibi,
Fýrýn benzeri metanýn kapaðý açýlýp tepsiler geri çekildi,
Yumurtalar deðiþmiþti, hýrpalanmýþtý, onlarýn arasýndan,
Gagalar dýþarý çýkmýþtý, kollar ve bacaklarýn arasýndan...
Hayat devam ediyor, civcivler de büyüyüp tavuk olacak,
Sonra da onlar yumurtlayacak ve yeni civcivler olacak,
Hayat kýsa ve acýmasýz, büyüyen civcivler bazý zaman,
Fýrýnlanacak, böyledir çaðlar boyunca dünyadaki insan...
Kimi fýrýnlanýyor kimi kýsa yoldan Hakkýn rahmetine eriyor,
Kimileri de dünyanýn sýnýrsýz olduðu yanýlgýsýyla deviniyor,
Kalpleri kýraný, bizleri üzeni, zalimleri hiç düþünmeyelim,
Haksýzlýk içinde haklý gözükenleri de görmezden gelelim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.