sonra diyordum ki köpekleri de öldürürsek dost ne kalýr bize ardýmýzda kum tepeleri köpükler ve þehvet esir toplayýcýsý yýkýk bir gök kubbe iþte Tanrý iþte adalet
kaç gece uyku yok þuur yok bir halde durur karabasanlara sorsan o an korkudan ölür kem yüzlü güller mi olur ben solmuþum yazýn sormasýn kimseler daha önceden de ölmüþüm
daða sarmýþ yolumu daha sübyanken þehir cini sýrlý camlar ardýmda susuz yollar önümde ateþken konuþmadýn leyli çalýyken konuþmadýn ben seni bildim bileli hep gönlümdeyken konuþtun
kaç fersah uzaksýn öküzün boynuzunda dönen yalandan dolandan sabah olunca bu sefer sarmaþýklarýn boynuna sarýlan kedi kokusu gibi mýrýl mýþýl mýþýl bir uykudan yalnýzca bana gel
olmasýn içinde sýkýntýsý göllere uzak düþmüþ sunalarýn devler gölgesizdir gece sýkýntýlýda olsa su gölgesizdir çünkü ölümün olduðu yerde baþka her þey uyur ve uyanýr tekrar ölür yaþamaz ölür yaþamaz ölür
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayalayna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.