Aðlamakla yýkanmýyor ruh Ellerimle sýktýðým bedenimden bir türlü çýkmýyor Ömrüm ateþlerde Yeminler var yanan yerimde Sinemin en derininde kývrýlýp yatan yalnýzlýk duruyor
Kokusu farklý tütüyor bu meretin Sen gibi deðil keþmekeþ sanki Ýçim almýyor Ama kovmakla da gitmiyor iþte Baþka bir tat bu dudaklarýmdan ismin siliniyor
Bana bir þeyler anlat Ýnanmýyorum artýk saat 22:00 yýldýzlarýna Saydýklarýmýz da kayýp gitmiþ hani Ýlk doðan söylüyor çok uzaklarda duruyormuþ
Bir þeyler anlat Sadece olsun iþte caným sýkýlýyor Gölgelerin içinde yalnýz bekliyorum Zaman gülümseyip geçiyor kara boþluða Bana bir þey anlat dudaklarým sessizleþiyor Akrebi kovalayan yelkovan duruyor
Saat 22:01 ölüm çalýyor, Dudaklarým susuyor. Saat 22:01 ölümden çalýnýyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yûsra ÖZTEL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.