Hadi can sýzým yüreðimi bas geçmiþe Sensizlikte bütünlemeye kalmýþ irin toplamýþ yüreðim Ve Sana susuyorum kaf haliyle harf harf . Lût gölünün kadavra hükmünde Marmara.
Yüreðine örülü bedenimin gölgesine zaman Kendini hunharca öldürüyor geceler Ellerimle gömdüm zamansýzlýðý
Göðsün(m)de bozkýr gürlerine alýþý toprak parçasý Senin maviliðinde açtý tüm güllerini.
Cümlelere bir boy küçük gelen Ýsa’nýn kanlý gömleði Gökyüzünde yýkandý,paklandý Sonra da Senin miski amber kokuna bulandý cancaðýzým.
Sicim sicim akan tuzlu sulardan kendim inci bir kolye yaptým Kýz kulesinin eteðinde Tek seninle baðdaþtým yüreðinin en ücrasýnda yâr Sensiz çýðlýklarýmý dinliyorum Sus.... Ayak ucuma düþtü yine gözyaþlarým Boþ ver düþsün,ezilsin ayak diplerinde Kan çanaðýna dönsün gözlerim. An’lýk depremlerde yamadým ellerime, ellerini
Ey gül-ü râna’nýn can suyu Sarmaþýk kadar uzansýn fidaným sana Sakýn budama beni, köreltme..........................
Seni yaþamak, ekmeðin kokusu kadar mübarek Ve Seni özlemek, yaðmur duasýný çýkmýþ birinin avuçlarýna düþen azizlikte Vuslat tarifsiz senfonisi..............
Seni sevmek, þehr-i Ýstanbul’un þah damarýnda “ sen’ diyebilmek cancaðýzým.....
yoðunlaþýyorum sana, sensizliðin köhne sokaklarýnda Harfler darmadaðýn . Baðýrýyorum sana imlalarda Beni býrakma can özüm..........
Sen nefes aldýðýn sürece ben, sana doðuyorum gül denesi güzelliðinde Kaç gün, Kaç yýl oldu gözlerinin kirpiklerinin saðanaðýnda ýslanmak...
Kaç saat oldu sesinin yüceliðinde zeytin gözlerimi kapatmayalý ? Sus ey yâr. Tek bir kelime etme.. Yüreðimin en ince sýzýnda özlenmektesin cancaðýzým.
Gün eteklerini topraða vakfederken Þemsliðinle çök çorak coðrafyama , Gök kuþaðýna dola saçlarýma. Omuzlarýnýn rüzgarlý tepelerinde uçurtma uçuran bir çocuk Mutluluk sevinçleriyle dolu yanaklarýný Kýsýyorum radyomun sesini.. Sesin geliyor taa uzaklardan Dinliyorum, çýt çýkarmadan Dinledikçe sen oluyorum........
Kimliksizliðim faili meçhul cinayetlerde fink atarken Ben, sen oluyorum Varlýðýn var diye içine girdiðim kalemin noktalama iþaretlerinde beklenmektesin. Ben’le baþlayýp sen’le biten bir cümle kurdun dudak kenarýmda Martýnýn simit tutuþunda .
Özleyerek umut bulduðum(n) yolun son iki yolcuyuz. Haydarpaþa’da yüreðinde koca bir biz’iz Þehr-i Ýstanbul kadar büyük cümleyiz tarih lügatinda.....
Býrak hicran yakamýzý býrakmasa da Vuslata çalýnmýþ bir aþk masalýyýz seninle .............
Bir tutam umut, Bir avuç nefes Ve Bir dirhem sevgiyiz seninle cancaðýzým................
Vakit ayný yürekte nefes almakta Ayný yolda el ele yürümek ................
Sözcükler bile sýrtýný dönse de beyaz duvaklý kaðýtta Ben,seni hiç bir cümlede ayrý koymadým can sýzým Ben, tepeden týrnaða sen olmuþken can özüm Senden varken Yüreðim sen derken Beni býrakma cancaðýzým.......................
gordion 22/07/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
gordion Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.