Sabah kuþlarýydý bir beni anlayan,
Zamaný durduysaydým;
Yoksa zamanýn içindemi kaybolsaydým.
Öylesine cývýl cývýl sesleri
Okþuyordu ki ruhumu,
Bana çocukluk yýllarýmýn bir habercisi gibiydi.
Gelen,
Göçmen kuþlarýydý,
Çok uzaklardan yorgun kanatlarýyla,
Konuvermiþti bahçemin aðaçlarýna.
Ne rüzgarlar...
Ne yaðmurlara karþý sevdalarýný yitirmemiþlerdi.
Deniz yine en hýrçýn dalgalarýný
kumsala serercesine...
Ýçimdeki özlemlerimin
Þarkýsýný söylüyordu.
Kumsal ýslak,
ben sevdama sýrýlsýklamým.
Þafak vaktiydi gözlerimde ýþýyan,
Uykusuz gecelerimde gözlerim buðulu
Yine sancýlarým baþlýyor güneþin ilk ýþýklaýyla.
Doðan güneþmiydi...
Yoksa sana olan özlemlerimin bir sesimi...
O zalim aþkýn...
Kasýrgalar gibi kükrüyor yüreðimde.
Denizin dalgalarýyla,
Paramparça bir kayýk gibiyim,
Sevgin bir tutku oldu yüreðimde.
Bir sen bir benim sahilde yalýnayak.
Hadi tut elimi güzelim.
Koþalým özgürce denizin ýslak kumlarýnda...
Aþk çeþmesinde birer yudum su içelim.
yaþamak ne güzelmiþ can seni sevince.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.