UTKU TÜRKÜLERİ (MARAŞ DESTANI) VIII

Ben Toprak Anayým

- Oðuz Alp PAKÖZ’e

Muallim Hayrullah
Hanifi Aða ve bir çete
Kar-kýþ kýyamet
Üç atlý yola düþer
Pazarcýk’a giderler
Yakup Hamdi Aðayý çadýrýnda
Ziyaret ederler

Ýzzet-ikram
Hoþ-beþten sonra
Söze baþlar
Muallim Hayrullah
’Memleketin hali malum
Her yer iþgal altýnda
Yakup Hamdi Beð
Biz Baba burnu’nu tutacaðýz
Yaðýya Antep’ten
Gelecek yardýma
Engel olsan yeter
Yeter ki yaðý
Yardým almasýn’

Yakup Hamdi beð
Suskundur, sözler
Düðümlenir boðazýnda
Bir türlü açamaz aðzýný
Neden sonra
Yere dikerek gözlerini
Elindeki maþayla
Mangaldaki közü karýþtýrarak
Biraz zaman kazanmak ister
Sesi titrek ve usulcadýr
’Aðalar’ diye baþlar söze

’Ben bir çoban parçasýyým
Bu kadar güçlü bir yaðýya
Nasýl engel olurum
Yetmez-gücüm kuvvetim
Beni affedin
Yemen’de-Çanakkale’de
Kafkasya’da-Rumeli’de
Kýrýldý gençlerim
Yanýmda yalnýz yaþlýlar kaldý’

Israrlar-tartýþmalar
Uzar-gider
Sesler yükselir-sertleþir
Bir sonuca ulaþýlmaz
Bir zorlu engeldir
Yakup Hamdi beð
Bir türlü aþýlmaz

Umut kesilmiþtir artýk
Ziyarete gelenler
Tam kalkmayý düþünürlerken

Yan çadýrda
Konuþmalarý duyan
Hacey Hatun
Birden bir top güllesi gibi
Çadýrýn ortasýnda dikilip
Topraða kök salmýþ
Asýrlýk çýnarlar gibi durur
Sanki kalbinin atýþlarý duyulur

Gözleri çakmak-çakmak
Gerilmiþ yüz hatlarý
Gök yüzünde av arayan
Bir kartal gibi
Açýlmýþ kanatlarý

’Yakup Hamdi beð, Yakup Hamdi beð’
Diye seslenir
Gür sesi dalga-dalga
Yankýlanýr çadýrýn
ortasýnda
’Ben toprak Anayým
Ben varým.’

’Beð,beð...
Sen bu oymaðýn babasý isen
Bil ki ben de anasýyým
Bu iþe sen sarýlmazsan
Bil ki ben sarýlacaðým
Baba evimden
Çehiz diye getirdiðim
Altýnlarým-pusatlarým
Keçilerim
kýnalý koyunlarým
Kaz boyunlu atlarým
Bu savaþtan daha önemli
Günlerde mi harcanacaklar
Ben toprak Anayým
Ben varým.’

’Aðzýmý býçaklar açmýyorsa
Dalýp-dalýp gidiyorsa
düþüncelerim
Dizlerim tutmuyorsa
Bir iþe yaramýyorsa ellerim
Yaþlýlýðýmdan-yorgunluðumdan deðil
Suskunluðum korktuðumdan deðil
bunu böyle bil

Öfkem-bilincim-gururum
Gözbebeklerimde büyür ýþýklanýr
Er meydaný zamanýdýr bu zaman
Yiðitler savaþýr
Korkaklar saklanýr
Ben Toprak Anayým
Ben varým.’

’Ben bir ak güvercinim ak
Kanatlarým kar gibi ak
Ve bir tüy gibi yumuþak
Gönlüm sular gibi berrak
Daðlara ulaþan sesim
Sana ulaþmaktan uzak
Ve daðlar üstüme yýkýlýr
Ben ölmem
Ben Toprak Anayým
Ben varým.’

’Ben ölürsem
Üstümde yeniden
Yeþerir umutlar
Yeniden çimlenir tohumlar
Tomurcuklar açar yeniden
Her yýl yeniden doðarým
Ben Toprak Anayým
Ben ölmem
Ben varým.’

BEN TOPRAK ANAYIM

Kaynak: ÖZALP Yalçýn, Gazilerin Dilinden Milli Mücadelemiz

-Utku Türküleri (Maraþ Destaný)
Türkocaðý Yayýný K.Maraþ/1998
Sosyal Medyada Paylaşın: