Güzelceye methiye...

Güzelce, güzellerden güzeldir
Methiyeler sönük kalýr katýnda
Ýltifatlar, gýybet mesabesine düþer

Öyle güzel kokar ki,
Gülistan’a düþse yolu,
Güller bile kýskanýr onu

Ne haddime O’nu anlatmak
Güzelliðini övmekten utanýrým
Lâyýkýyla ifade etmeye dayanmaz caným

Bir kaçýný söyleyemeden daha
Pes eder zayýf kalbim, durur hayat

O’nu parça parça hayâl edebiliyorum
Saçlarýndan bir perçem, düþünsem
Coþuyorum, dalýyorum,
Kendimden geçiyorum

Gözleri
Kaynatýr ruhumu
Bakamam doyasýya

Tenini hayâl edince
Bayýlýyorum heyecandan

Olduðum yerden
Uyanýyorum ertesi gün

Adý anýlsa
Ýþtahtan kesiliyorum

Kimselere yok hevesim
Boþ söze yok tahammülüm

Ya bana O’ndan bahsetsinler
Ya sussunlar kýyamete kadar
Tüm sevdiklerim

Güzelce
Güzelce’m

Evvelde, ahirde, zahirde, bâtýnda
Yaradýlmýþ güzelliklerin cümlesi
Hayâ eder nûrundan…

Ýstanbul


Sosyal Medyada Paylaşın: