SÖYLE ÖLÜM GELSİN
Aþka dönmemek için kadere pusular attým
Gözlerimi ve sözlerimi hep senden kaçýrdým
Þu kabuk baðlamýþ yarayý bir o neþterle kanattým
Bir de senin uðruna yüreðimi aþkýn ile daðlattým
Ben gönlümün sevda kapýsýný sürgülemiþken
Sen yüreðime en yaralý yerinden içeri girdin
Senden bir adým uzaklaþtýðýmý zannederken
Her adým da sana yaklaþtýðýmý nerden bilirdim
Sen buralardan gittin ya gözlerim hicrana dalar
Senden geriye kalan ise bir resmin bir de acýlar
Oysaki yaþadýklarýmýz oldu gece tadýnda gündüz
Dileklerimiz oldu yýldýz misali aþkýn kapýsý sürgüsüz
Þimdi ise bu aþktan yaralý geri dönüyorum
Ben de yarým kalan hep seni aþka söylüyorum
Bir daha seni görememenin adý kaderdi!
Ya yokluðuna dayanmak kadercilik mi?
Geliþin yüreðim de doðum günü, aþkýn hediyesi
Güldü mü gamzeler gül açardý al yanaklarda
Þimdi gidiyorsun ya, geri gelmeyeceksin ya
Söyle ölüm gelsin, alsýn yarým kalan bu caný neyleyim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.