sensizlik beni hiç sevmedi
güneþ doðmak üzere, bütün hüznüyle yüzüme.
yine gözler vurgun, sözler küllere deðdi.
periþanlýk hallerim, sana ne getirdi ?
dönse de baþým, bulanmýyor gözyaþým...
gel gör beni sensizlik ne eyledi.. ezan okunuyor, dualar dönüyor baþýmda
yarýndan umudum yok, sancým hep karþýmda.
sýktýðýn can... söyle sana mý geldi ?
daðlara bakmaktan kör oldu dillerim
gel gör beni... ayrýlýk ne eyledi. bir tarafa atýlmýyor, gönül yarasý.
kararýp duruyor, göðsümün tam ortasý.
yalvarýp yakardým, uykumun yarýsý.
bir nefes aldým, kan doldu gönül yarasý.
gel gör beni... aþk sensiz neyledi... kaçtý gülüþlerim kaldý, talaþlý yaþlarým.
taptaze bir bahardý, dalýmdan kopardýn.
savurdun...
beni yanýndan, hiç bakamadým...
gel gör beni... hayin zaman neyledi.
sensizlik inan.... beni hiç mi hiç sevmedi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.