Bundan yýllar önceydi, bir çile sokaðýnda,
Efkarýmla yürürken kederlere karýþtým.
Yaþamaktan elimi çekeceðim bir anda,
Azrail’i beklerken þiir ile tanýþtým.
Ýçimde meçhul bir ses, “çilene sarýl” dedi,
Kapayýp gözlerimi hiçbir sebep sormadým.
Ýstersen kaderine düþman ol, darýl dedi,
Meçhule kulak verdim, öfkeleri yormadým.
Bir kaðýt parçasýnýn en orta satýrýna,
Derin bir nefes çekip, özlemimi iþledim.
Gönle figan düþüren sevdamýn hatýrýna,
El olup çekip giden sevgiliyi düþledim.
Sonra aynalar geldi, karþýma dikildiler,
Bana yansýyan bende, asi bir adam vardý.
Ne kadar isyan varsa yanýma çekildiler,
Bende duaya düþkün, sevdalý bir zan vardý.
Ve yazmaya baþladým, yaþamak gayesini,
Her nefesin içinde bir büyük sebep buldum.
Satýrlara yüklerken hayatýn payesini,
Yasak meyveye giden Havva’ya Adem oldum.
Yunus Emre misali sevgiyle kucak açýp,
Karacaoðlan gibi sevdiceðe dil döktüm.
Mevlana’ya özenip, nice günahtan kaçýp,
Hakikat huzurunda haya ettim diz çöktüm.
Bu topraklar uðruna þahadet edenlerin,
Peþlerinden yürüdüm niyaz ile anarak.
Sadakat ve iffetle yarine gidenlerin,
Gölgelerinde durdum sevda ile yanarak.
Bundan on beþ yýl önce bir çile sokaðýnda
Umutsuzca yürürken dualara karýþtým.
Sevdalardan elimi çekeceðim bir anda,
Sevdazan oldu gönlüm, kendim ile barýþtým.
Yaþamaktan elimi çekeceðim bir anda,
Sevdazan oldu gönlüm, adým ile tanýþtým.
06 Haziran 2011 / Ankara
Mustafa Çelebi ÇETÝNKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.