Bu gün benim doðum günüm, Ýçimde öbeklenmiþ bin bir sýzým, Ve, þimdi ben yad elde yalnýzým, Eskiden... Dopdolu olurdu hep etrafým, Yanýmda eþim ve kuzularým, Ne olursa olsun keserdik pastamýzý, Herkes kýskanýrdý aðýz tadýmýzý... Yaþ atmýþ olunca, Birde sevdiklerinden ýrak kalýnca, Adýmlar geri geri basýyor, Yüreðim gönülsüz atýyor... Þimdi... Ne pasta aldým kendime, Ne de mum diktim üzerine, Bir mendil aldým elime, Mani olsun diye gözlerimin nemine...
sergül kandemir 10.06.2011 Ý S T A N B U L
Sosyal Medyada Paylaşın:
sergül kandemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.