MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

İŞ BÖLÜMÜ (NASRETTİN HOCA) "Manzum hikaye"
ümit ışığı 2010

İŞ BÖLÜMÜ (NASRETTİN HOCA) "Manzum hikaye"



Girdi hýzla içeri,
Telaþ içinde biri.
Gördü korktu Hoca’yý,
Çekildi hemen geri.

Kavuk vardý Hoca’da,
Ak sakala karýþmýþ,
Oturmuþtu üstüne
Cübbe biraz buruþmuþ.

Gözlüðün üzerinden;
Baktý gelen adama
- Desdur yok mu köftehor
Nasýl girdin odama?

- Af buyurun bendeniz
Bir elçiyim sadece,
Timurlenk köye gelir
Haber aldýk dün gece.

Dedi muhtar ihtiyar,
Hoca’ya tez duyurun;
Ýþte heyet kararý
Þu yazýyý buyurun.

Hoca aldý yazýyý,
Þöyle süzdü derinden,
Sývazladý sakalý;
Kýmýldadý yerinden.

- Vay utanmaz Timurlenk,
Kasýp kavurdu gene,
Ýþ deðiþik bu sefer,
Ýstersen gel de dene.

Bana derler Nasrettin
Hemen çýkmalýyým yola;
Almalýyým bir, iki
Açýkgözlerden molla

Önce sarýk sarýndý,
Cübbeyi deðiþtirdi;
Tekrarladý planý
Ýyice pekiþtirdi.

Mýrýldandý kýzarak:
-Bak þu densiz iþine,
Aldý mollalarýný
Gitti köy giriþine.

Ýki molla saðýnda,
Ýkisi solundaydý
Gülümsedi Nasrettin,
Ýþler pek yolundaydý.

Öncü atlý göründü,
Çok geçmeden aradan;
Hoca geçti önüne
-Geçemezsin buradan!

Öncü atlý çok sakin
Hafifçe gülümsedi;
Ýndi hemen atýndan,
-Sen ne diyorsun dedi
.
Sürdürdü konuþmayý
-Susadýn mý kanýna?
Sana kýzamýyorum,
Hürmeten sakalýna;

Be ihtiyar kimsin sen?
Acý sana canýna,
Kimdir þu çocuklar da
Dizilmiþler yanýna?

Hoca,þöyle sarýðý
Düzeltip ilerledi;
-Bu çocuklar melekler,
Ben de Tanrýyým dedi.

Atlý çekildi geri,
Tanrýdýr bu çarpar diye;
Atladý asker ata,
Döndü hemen geriye.

Tepeyi çabuk açtý,
Haber Þaha ulaþtý.
Celallendi Timurlenk,
-Bu nasýl iþtir böyle

Ben hiç Tanrý görmedim;
Tanrý nasýldýr söyle!
Asker büktü boynunu
-Ak sakalý cübbesi;

Konuþtu bile Þahým,
Vardý tatlý bir sesi.
Daha da merak sardý
Timurlenk atý sürdü,

Ak sakallý bir hoca;
Dörtte mollayý gördü.
-Sen misin Tanrý hoca?
Göster bana mucize,

Makul bir sebep söyle,
Girmem hiç köyünüze.
-Dedim ya ben Tanrýyým,
Yerle yeksan ederim,

Çarparým hepinizi
Bini doksan ederim!
-Mademki Tanrýsýn sen;
Aç gözünü amanýn.

-Yetki bende deðildir,
Tanrýsý var semanýn.
Yeryüzü Tanrýsýyým,
Karýþmam gökyüzüne.

Gönlü olursa bakar;
Kör askerin gözüne.
Aramýzda iþleri
Adaletle üleþtik,

Þaþýrma hiç Timurlenk
Gökyüzüyle kardeþtik.
Timurlenk’in kafasý
Karýþtý ürpererek;

-Pek aklým almadý ya;
Ya Tanrýysa diyerek,
Dokunmadý bu köye
Hikayemiz böyle ya!

Köylü parmak ýsýrdý
Hep Nasrettin Hoca’ya!...

Süleyman ÜSTÜN

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.