GÖLGELER DÜŞTÜ YÜZÜME
Bir gece düþlerde ansýzýn, bir el deðse yüreðime
Çare olur mu ki bilmem, uzaktaki sensizliðime
Öyle mahzun ki gözlerim, hüzün çöktü bak yine
Hüzün deðdi bak kahýrdan, gölgeler düþtü yüzüme
Yapraklarýna çið düþmüþ güller misali oldu halim
Aðlamaktan çöktü göz kenarlarým, karardý gözlerim
Vefasýz duygular, yýlgýnlýklar, yorgun düþtü bedenim
Hüzün deðdi bak kahýrdan, gölgeler düþtü yüzüme
Yüreðim yokluðuna dayanamayacak kadar sancýlý
Bir nefes kadar uzaðýmda olmaný isterken ayrýlýðý
Kaldýramýyorum artýk senden çok uzaklarda olmayý
Hüzün deðdi bak kahýrdan, gölgeler düþtü yüzüme
Bütün sensiz gecelerde fark ettiðim tek þey yokluðun
Bilirim geçmiyor ýssýz geceler, çaresiz uykusuzluðum
Düþlerimde bile yoksun artýk, ne çare suskunluðum
Hüzün deðdi bak kahýrdan, gölgeler düþtü yüzüme
Sevgim mi, yoksa yokluðum mu, acý verdi bilemedim
Bir bilinmezlikte mahkûm etme yüreðimi sevgilim
Belkide geriye kalacak bu bedende tek sensizliðim
Hüzün deðdi bak kahýrdan, gölgeler düþtü yüzüme
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.