bir kadeh körfez çekiyor caným
varýp Ayten’in fildiþi sahiline
tiridine deðil
cürümüne banarken lokmamýzý aþkýn
en haram yerine
gözlerimden öpüyor müþfik Venüs
her zifirî gece
göldeki ay üryan tenini
sessizce yunarken
bir katre körfez olsa
lâlýmda tadý mayhoþ
bir buse gülten
ne kadar ölümcülsün ey düþ
nefessiz döþümdeki Ayten
hayasýzca soyunurken
haydi Haydar!
itiraf et
ömrün Ayten kadar
geri kalaný yalnýzlýk.
* (cürüm=crime)
C.Çalýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.