Yaşadım işte
En derinimdeki faylar titrek
Kendine küsmüþ bir heves
Bu bir deprem
Çatýrdama sesleri duyuyorum
Yine uykuya kaçýyorum nefes nefes
Bu nasýl bir hasardýr tam gül gül açtý derken
Göz gözü görmüyor, kendini arayan benim
Bir dudak gülümsemesi de yok
Gölgeler beni çekiþtiriyor inadýna
Neden varlýðýnda yokluðunlayým, neden üþüyor yanmasý gereken bedenim
Kendini bile aydýnlatmayan mum ýþýðý arayýþlarým
Köþelerin hareketi korkutuyor kaç gecedir
Sýðýnacak bir avuç içi diyordum
Ne oluyor saatlere
Çalýnan bir zamanýn ardýndan bu suskunluk nedir
Yine mi toplayacak dünyanýn bütün pýnarlarýný da
Ýki çukuruna sýðdýracak gözlerimin felek
Bir el parmaðýný geçmedi güneþleri sýðdýrdýðým gece
Bülbüller þarký söylüyordu dudaklarýmda
Þimdi boyun bükmeye baþladý tebessüm, hüzünlendi neþe
Papaðanlaþan düþüncelerim sere serpe ortalýkta
Hayatta tek kýzdýðým bir surat var o da benim
Bir türlü olmayacak mý þu ömrümde
Bir garip ben gibi
Beni sevenim
Yine mi hüzün, yine mi suç benim
Seni nasýl kesip biçsem söyle ey kaderim
Çýðlarýn altýnda kalasýca bakýþlarým artýk kapansýn
Anladým
Kendi çýðlýðýmýn son demindeyim
Ne baharý çiðnedim aðýz tadýyla
Ne yazý yudumladým güneþte
Parçasý az bulutlu bir ömürde
Sensiz, kendi halimde bir hayat yaþadým
Yaþadým iþte
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.