Sen bahar bitmesin diye kuşları göndermeyen adamı hiç görmedin
Râzı.
Sen bahar bitmesin diye kuşları göndermeyen adamı hiç görmedin
"...biliyorum
yazdýðým tüm cümlelerin
önce bekaretine kastedeceksin..."
Gitmeyi unut diye deðil uzun tutuþum veda cümlelerimi
ki sen hala çakýltaþý
bense keskin çizgilerinle kanatmak isteyen/im
yorgun tabanlarýmý
Git !
Zinet diye daraðacýyla süslediðin gerdanýný
tekrar sermeden dudaklarýmýn önüne
Yani bir tam gün daha seviþip
dikiþ tutmaz bir hatýra daha eklemeden tenime
Kalýrsan
yer ismi vermeden ve yüzüme teblið etmeden
yine sürgün düþüreceksin gözlerimden
Sen
Saçlarýna dokunurken masal anlatan adamý hiç görmedin
Yaðmura kalma !
Bu topraklarýn göðsünde uzunca bir süredir nakýstýr yaðmurun cilvesi
zaten bu yüzden çiçekler küskün
ve kokularý teninden tecrit edilmedi mi ?
Býrak birbirine karýþtýrmayý renkleri
cemrelerin sütünden nasiplensinler
yoksa çelimsiz kalýr da baharýn fýrça darbeleri
üzerine kalýr cürmü
tekzip de edemezsin delil getirsen de bildiðin ayetleri
Sen
Bahar bitmesin diye kuþlarý göndermeyen adamý hiç görmedin
Git !
Masal bellediðin uzaklara
Kolluk kuvvetleri
zamansýz ve ayarsýz yakalayýp
tekrar gamzelerine sürmeden buselerimi
Sen
Kuruyup kalma diye köklerini sabýrla besleyen adamý hiç görmedin
Yol ortasýnda yürümek sevdasýna düþmüþ adýmlarýmý
anonim bir serzeniþ sayýp zülüflerine asmadan
ve hazýrlýksýz yakalandýðým paragraf sonlarýnda kanattýðým yaralarýmý
sahte tebessümlerinle sarmadan
git !
Bu þehir saklayamaz artýk ayak izlerini
ve dayanamaz sivri topuklarýna da
kusar
rujunla oynaþmýþ izmaritlerini
Sen
Dualarýnda isminden baþka konuþmayan adamý hiç görmedin
Git !
Muhbir deðilken kalem
Satýr aralarý henüz tekinken
ve veresiye seviþmelere yanaþmazken
adýný alýp götür dilimden
Yüzüne bakmadýðýn þiirler
nereye gömülürler merak etme
Bilirsin
kenarýndan katladýðýn gecelerin solgun yüzünde
mezar yeridir bileklerim
Sen
Gözlerine bakmadýn diye boynuna ismini geçiren adamý hiç görmedin
Git !
Baþtan çýkaran ritimlerinle saldýrýp notalarýn mahremine
türkülerle aramý açmadan
ve makyajlanmýþ sesinle sahneye çýkýp
mýzrabýn aðzýný bozdurmadan
Sen
Yalnýz kalma diye gölgesinden vazgeçen adamý hiç görmedin
Vaktin tenhasýnda rencide ederek ayýn þavkýný
koluna takmadan
Günün mahmur yüzünden rýzýk toplayan telaþlý kanatlarý
acele koparmadan
git !
Sen
Her þiirin sonunda eceli bekleyen adamý hiç görmedin
18/04/2011 Denizli...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.