DUMANLI DAĞLAR
Kartallar ocaðýný tüttürür sinende
Rüzgâr en güzel þarkýlarýný söyler ensende
Biliyorum dertlisin belli etmesen de
Ama anlatsan derman olamaz kimse
Bahar gelir üzerine yeþiller giyersin
Eteklerinde kurda, kuþa davet verirsin
O heybetinle sanki koskocaman bir devsin
Söylesene kuzum sen hiç gülmez misin?
Yaz gelir ýrgatlar gibi kararýrsýn
Þehrime gelen güneþi ilk sen aðýrlarsýn
Yeryüzü homurdansa hemen üzerine alýnýrsýn
Söylesene her zaman mý böyle efkârlýsýn
Kimler geldi kimler geçti kucaðýndan
Aþkýndan Eþkýyalar ayrý kaldý ocaðýndan
Gözünü sende açtý yavuklusundan yüz bulamayan
Kapýna dayandý her vatana, millete kýzan
Oysa millete göre sen maðrursun
Ama hiç maðrur gibi davranmýyorsun
Kim gelse sorgusuz sualsiz koynuna alýyorsun
Anlaþýlan sen herkesi seviyorsun ama belli etmiyorsun.
16.02.2011
Orhan OYANIK
ÇAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.