Kimsenin görmez tarafýndayým
Usulca yürüdüm ellerimde belirsiz zambaklar
Bir þairden öðrendim hepsini, öylesine
Yürürken hep zambak taþýdým ellerimde
Ama görmezler bunu yüzlerinden anlarým
Kimsenin bilmez tarafýndayým
Fark etmiyorlar ama Eksiltmeden taþýyorum
Zambaklar , zakkumlar avuçlarýmda.
Kargabükenler de sardý çoktan kalbimi
Bir býçak gibi iki yüzü iki keskin yüreðim
Kimsenin duymaz tarafýndayým
Çýðlýklar kusuyorken kör zindanlara
Boðulduðumla kaldým denizlerimde
Benim denizlerimde vardý ama
Limansýz kýyýsýz koyu denizlerim
Kimsenin aþksýz tarafýndayým
Ýttiler beni öylece
Derin bir uçurumdu bildiðimce
Gözlerimden tanýdýlar ilkin beni
Nerden bildiler ? yeþildi benim gözlerim.
Kimsenin aldýrmaz tarafýndayým
Ben yazdýkça küçümsediler , küçümsedim
Ben yazdýkça alay ettiler, ettim
O kahkahada salkým saçaktý hislerim
Metruk Asal ÝLENÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.