DİNLEYEN OLMAZ

Et kýyan bir makine çalýþýyor içimde
Tüm uzuvlardan sonra sýra kalbimde
Ne yer etti ise, kim sevdi ise, kimi sevdimse
Milyonlarca kez tebessüm etsemde
Bir tek gün yüzüm düþtümü, kalýr yerde...

Kaldýran, elini uzatan, tüh diyen arama
Çukura düþmekten daha acýdýr atýlmak
Yeter be hayat yeter daha tuz basma yarama...

Her arkamý dönüp gidiþimin ardýnda
Hançer olmasa bile küçük bir çaký olur sýrtýmda
Vuruldum, vurulurum, vurulacaðým
Ve sýrtýmý kanatanýn, kalýr tadý damaðýnda...

Araba olsam tekerim patlar, uçak olsam düþerim
Isýnmak istesem üþürde, serinlemek istesem piþerim
Türkü olsam dinleyen olmaz
Amma
Þiirde olmasa þiþerim...

Benim yüküm kalemle azalýr
Ýki kürek salladýmmý satýrlarda
Sanki dertlerim ýþýk hýzý ile yol alýr
Düþtüðüme, sýrtýmdan vurulduðuma
Bakmayýn kuyulara hapsolduðuma
Ýki kelime üflesem üzenlerin ruhlarý sallanýr...

Zerafetli, asil, adil, sanki melek zannettiklerim
Muhabbetine hasret olduklarým, yüreðini özlediklerim
Yüreðimdeki minarede okunan sese kulak veriyorum
Abdestimi almýþým, yalnýzlýða gidiyorum
Bu güne kadar yaþananlarýn helalliðinide
Eskilerin hatrýna gönlünüze havale ediyorum...

13 Þubat 2011
Pazar

M.Y.B
Konya


Sosyal Medyada Paylaşın: