Serdi þehrin üstüne seccadesini akþam
Kayboldu dað ardýnda âfitâb-ý cihantâb
Günlük öyküler bitti uykuya daldý yaþam
Belki de bu yüzdendir bütün bedenim bitâb.
Vicdan azabý gibi üstüme bir hâl çöktü
Ben kavruldum kozamda, aðlayan yalnýz göktü.
Sakladý karanlýða kýzýl güller hârýný
Gülistan-ý safayý hüzün sardý aniden
Yýldýzlar selam verdi düþünerek yarýný
Yanýp söndü göz kýrptý döndü arza yeniden.
Bütün âlem dönerken yepyeni bir sabaha
Ben yine kozamdayým düþtüm bitmeyen âha.
Gecenin ýþýklarý kanarken pencerede
Kim bilir ne umutlar saklamýþtýr perdeler
Karanlýk kutudayým ruhum bir cenderede
Son mumu yakan eller þimdi hangi yerdeler?
Nefsin nakkaþ þiþinin ördüðü bu kozada
Sýkýþtým sitemlerim bahara da yaza da.
Durmayýn parçalayýn sökün liften duvarý
Damla damla dökülsün dolsun aktâr-ý eflâk
Bu kapkara kozanýn nurla dolsun civarý
Hapsedilen bu böcek olmasýn artýk helâk
Þiþler delsin göðsümü yeni koza örmesin
Nefse kul eden gözler baþka bir nur görmesin.
AFET KIRAT
Tüm dostlarýn kandili kutlu olsun....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM YAKARIŞ RİCA EDERİM BAYIM HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM