Kayalarýn ardýnda þeytan hasatta, Gece sinsidir, soðuk bir yorgan gibi. Sýrtýmdaki yük katmer katmer, omuzlarým dökük, Uzanýp ýslak topraða uykusuz … Düþünmeden Elifi, Pür dikkat bakarým zemheri geceye, Kahýr bana, zul bana. Eserken ayazýn kýlýcý tan vakti, Þimþek gibi çakar kayadan Þeytanýn dölü. Namlumun ucuna esir etmiþim tek atýmda, Sayarým içimden 1001,1002,1003. Ölen, ölmüþtü zaten dünden beri, Ecdadýma þan olsun, karýþtý kan topraða. Armaðaným hem bana, hem Vatana.
Özcan SOYLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özcan SOYLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.