Issız Göllerde Açar Nilüfer
Yokluðun saçlarýmda aðardýkça,
Anýlar yarama tuzunu döker.
Hüzün saðanaðýnda boðuldukça,
Bülbüller gamlanýr, boynunu büker.
Yürek çiziklerim çoðaldýkça,
Anlarým ki çivi, çiviyi söker.
Gözlerinin ýþýltýlý kentlerinden pervazlanýr,
Durgun sularýma turnalar iner.
Sevinçli meltemlerle palazlanýr,
Yüreðimin ovalarýna kokun siner.
Yakamozlarda yeni umutlar alazlanýr,
Sessiz çýðlýklarým bir nebze diner.
Kelebek ömrü gibi kýsa olmasýn,
Kadim dost sarmalasýn bu sefer,
Gül yapraklarý gibi tez solmasýn,
Ruhuma ilaç olsun, gözlerime fer.
Kem gözler saç-baþ yolmasýn,
Issýz göllerde açar nilüfer.
07/02/2011
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.