Cürmümü biliyorum, ateþ olsam ne yazar Gücüm kendime yeter, ben canýmý yakarým Hayat dediðimiz yol, mevtana doðru uzar Ardýmda býraktðým, her anýmý yakarým
Söz sükuta dönüþür, dil lal olur karþýnda Kainat yasta kalýr, tufan kopar çarþýnda Hedefin izi varsa, namludaki kurþunda Kýskacýnda kaldýðým, dört yanýmý yakarým
Dayanmalý bu yürek, müptelasýdýr cebrin Ýrtihal olmuþ beden, eþiðindedir kabrin Kahýrdan çatlamayan, hangi taþýdýr sabrýn Geçmiþi geleceði, bu günümü yakarým
Suskunluk halef oldu, çýðlýklarýn yerine Ýsyan düþmez lisana, kýyar kendi serine Mukaddes duygularda, inerek en derine Varlýðýma hükmeden, sen yönümü yakarým
Pervaneyim hayatýn, ýþýðýna dönmüþüm Çile yaðmurlarýnýn, sularýyla sönmüþüm Kaderin sahnesinde, bir perdeye konmuþum Pervasýzca yarýný, hem dünümü yakarým
Meltem Çiloðlu München 25.01.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
MELTEM CILOGLU KÖNIG Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.