O Gün Bu Gün
Gurbetin çilesini ylýlarca çektim
Yine de bu hale düþmedim birgün
Kuytu köþelerde gözyaþý döktüm
Yine de bu hale düþmedim birgün
Kar,tipi fýrtýnalara tutuldum
Çok kýzgýn çöllerde yandým kavruldum
Rüzðar esti saga sola savruldum
Yine de bu hale düþmedim birgün
Dövüþlere girdim dövdüler beni
Yolumu kestiler soydular beni
Çalýþtýðým iþte kovdular beni
Yine de bu hale düþmedim birgün
Parasýzda kaldým paramda oldu
Döküldü saçlarým gülbenzim soldu
Nice hainler sýrtýmdan vurdu
Yine de bu hale düþmedim birgün
Polisler tutukladý hapis yattým
Ýþkenceler gördüm zulme ugradým
Ýþsiz kaldým kapý kapý dolandým
Yine de bu hale düþmedim birgün
Býrakýp gittin sen derbeder oldum
Bogazým týkandý kaç kez boguldum
Yatakta degil koltukta uyudum
Düþürdün yerlere yerdeyim bugün
Dünyamý karartýn dönüyor baþým
Akýyor gözümden dinmiyor yaþým
Kalmadý artýk hiç arzum amacým
Düþürdün yerlere yerdeyim bugün
Ben pes ettim ellerimi kaldýrdým
Ne çok sevdigimi henüz anladým
Aptalca gönlümü sana kaptýrdým
Düþürdün yerlere yerdeyim bugün
Bilseydim ayrýlýk ölümden acý
Sensin derdim þu gönlümün ilacý
Terk edilen ahirette davacý
Düþürdün yerlere yerdeyim bugün
Ýflah etmez bu dert beni öldürür
Ýhanetler ne ocaklar söndürür
Ozan Güner Fazla sürmez çýldýrýr
Düþürdün yerlere yerdeyim bugün
Ozan Güner kaymak
Amsterdam 23.02.2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.