Ýsmini bile bilmiyorum. Gözlerim her yerde seninle Ama ben ismini bile bilmiyorum. Ellerini görüyorum, Ama ismini seçemiyorum. Hissediyorum bazen. Yaðmur yaðýyor. Mis gibi kokuyor toprak. O zaman iþte hissediyorum. Önemsiz geliyor bir anda bütün þahýslar. Herkes senin kimliðine bürünüyor. Herkes sen oluyor. Binlerce defa etrafýmda geziyorsun. Binlerce defa gözlerini görüyorum. Gülüþünü görüyorum herkesin yüzünde. Tam o gülüþlerde hissediyorum iþte. Gülüyorsun ama baþka þeyler var aklýnda. Ýçinde baþka bir þeyler oluyor. Bakýyorum, yoksun. Sevmiþsin galiba. Farkediyorum; sen isimlerle boðuþuyorsun. Boðuluyorsun isimlerle. Batýyorsun yavaþ yavaþ. Sen.. Balýðýn içindeki peygambersin. Onun sureti var gözlerinde... Onun seçimi var. Onun ismi var..
Geliþigüzel yazýlmýþ bir sayfa.. Kýyaslarýn.. Tercihlerin.. Tecrübelerin.. Ve Kapalý Kapýlar.. O þahsýna kapalý olan kapýlar; bana yok olan kapýlar. Zili bozuk olan tüm kapýlar.
Açýlsýn Kapýlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
BEZM-İ ALEM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.