Nasýl baþlar anlamam ki, Bu sevdalar, bu aþklar... Yürekte o ilk atýþ, ilk heyecan, Aramýzda yollar, sýra daðlar, engeller. Ýlle de çarpar aþk ile kalpler. Neden Rabbe açýlýr eller?
Ne ellerini tuttum, ne saçlarýný okþadým; Ne de gözlerim gözlerine deðdi Bilmem ki bu yürek seni nasýl böyle sevdi.. Biliyor musun ben kimim? Seni çok ama çok sevenim, kölenim ben küçüðüm, kölenim.
Ben güzele, doðruya gönül verenim! Kölenim...Ben senin, sen kendinin... Merak etme küçüðüm, ben haddini bilenim. Uzaklarda olsan da, seni sevenim. Git dersen; giden, gel dersen; gelenim Merak etme sen küçüðüm (!) Bakma çok konuþtuðuma. Gerektiðinde diline, yüreðine kilit vuraným ben. Sevgi ise, aþk ise þiir; þairim. Gönüllerde taht kuraným ben. Bakma taht kurduðuma... Ne sultaným, ne þah! Ne kralým, ne de padiþah... Seni sevenim...Kölenim ben küçüðüm, kölenim... Yolun açýk olsun. Yüreðin mutlu, en tatlý huzuru, tertemiz, dupduru bir hayat dilerim.
Þimdi diyorum ki; Allahým! Sen o’nu koru... Aþk ile çarpsada kalbim, merak etme küçüðüm. Diline, yüreðine prangalar vuraným ben. Dilerim sen mutluluklarýn en güzelini yaþa. Hiç kuþkun olmasýn küçüðüm, sözünde duraným ben. Haddini bilen, seni sevenim... Kölenim ben küçüðüm,kölenim !
Aykut Hayati GÜNDOÐDU(Antallium) Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatigundogdu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.