ZORUNDA DEĞİL

Kimse gönül evine,
Gelmek zorunda deðil.
Sevgi duyup, sev-ine,
Yelmek zorunda deðil.

Hiç kimse emeðini,
Ununu, ekmeðini,
Sofrada yemeðini,
Bölmek zorunda deðil.

Yüreðini daðlayýp,
Pýnar gibi çaðlayýp,
Senle benle aðlayýp,
Gülmek zorunda deðil.

Herkes Musa olup ta,
Hýzýr’ýný bulup ta,
Gemiye darp vurup ta,
Delmek zorunda deðil.

Söz geçirip millete,
Düþürmeden zillete,
Herkes gidip cennete,
Dolmak zorunda deðil.

Mecnun gibi daralýp,
Leyla gibi kararýp,
Aþk yüzünden sararýp,
Solmak zorunda deðil.

Veli bilir deliyi,
Deli bilmez veliyi,
Kimse kimseden iyi,
Olmak zorunda deðil.

Benim, kimsenin gibi,
Kimsenin, benim gibi
Kimse, kimsenin gibi,
Bilmek zorunda deðil.

Yaralýnýn cüzünden,
Saçma sapan sözünden,
Kimse, kimse yüzünden,
Ölmek zorunda deðil.

09.01.2011…MUSTAFA YARALI



Sosyal Medyada Paylaşın:

Mustafa Yaralı Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Cömertlik YILLAR NE ÇABUK GEÇTİ Kardeşim Komşuluk ve cemiyet ÖNCE EDEP İYYA……. ÇEVREMDEKİ SURLAR Kıskançlık ALLAH’IM Trafik canavarı kim?