BEDENDEN KİLİM
BEDENDEN KÝLÝM
Ritimsiz notalar çiziyor kalemim
Nereye hangi heceyi koysam bilemiyorum
Gözlerinde varken her dem bir hayal
Gönlümden hasreti silemiyorum
Azrail’le ortak oluyor anýlarým
Ne zaman düþünsem gülemiyorum
Kapatýp kapýyý giderken özün
Baþladýðým yere dönemiyorum
Çizgileri anlamsýz tablolara vuruyor fýrçam
Hangi renk uyar sana göremiyorum
Nü halinden akarken baþka soluklar
Bedenimi önüne seremiyorum
Kendi içinde yitip gidiyor arzularým
Mum misali susup sönemiyorum
Sen hazla sararken bin bir bedeni
Ben baþka kimseyi sevemiyorum
Mantýða sýðmýyor duygularým
Yaradan’a bile söz veremiyorum
Bitmek tükenmek bilmezken kaygýlarýn
Dönüp de arkamý gidemiyorum
Su kesiði bir hal alýyor yaralarým
Cennet kokan gülleri deremiyorum
Artýk fazlasýn derken gözlerin
Bu caný topraklara gömemiyorum
Arzu Buse ERASLAN
02.01.2011
03.37
ANKARA(Hüzün Diyarý)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Arzu Buse ERASLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.