KIYAMETE KADAR
Dürüst ve mertçe sevmeyi öðrendim, çünkü kimseden bir beklentim yoktu
Yüreðimde gizledim bir çok sevgiyi, Yanlýþ anlaþýlmaktan korktuðum için
Sen annem, babam, bacým, yarým ekmeðim aþým suyum oldun
Sen ki benimle gülen, dertlerime aðlayan sýrlarýmý saklayan
Sevgisi ve þefkatýyle beni gözleyen kuruyan
Canýma can katan helalim namusum þerefim oldun,,,
Sevdim seni, hemde çok sevdim hiç bir karþýlýk beklemeden
Ama þunu bil ki, kýyamete kadar sözüm var seni sevmeye
Yýkýlmadan enkaza dönmeden ayakta kalmayý öðrendim
Fýrtýnalar kopsa da yüreðimde yine sustum hiç feryat etmedim
Öksüzlüðü. yalnýz kalmayý, terk edilmiþliði öðrendim
O kadar çok þey öðrendim ki, bir kat daha seni sevmeyi öðrendim....
Bir anne yavrusunu nasýl seviyorsa bende seni öyle sevdim
Geceleri yorganým yastýðým, üþüyen bedenime ateþ oldun
Odamýn nemli duvarlarýnda hayalinle süslerim, tesellim olur her gece
Ben sensiz yaþamayý öðrendim ama sensiz ölmeyi öðrenemedim,, !!!!!
Haydi gözlerim dal artýk uykuya, unutayým onu yeter ALLAHA aþkýna......
Frt Ylmz ÞAÝR DÝLHARAP
24. 12. 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.