Sonsuzluk Cellâdı
Ey mekânsýzlýk cellâdý haydi çek ipimi.
Göster bakalým bana, dünümü geçmiþimi.
Sana ulaþmak için hayli yol teptim durdum.
Senin karþýnda incedir kýldan bile boynum.
Sonsuzluk cellâdý haydi durma vur boynumu.
Sana daim koþtum hiç durmadým doðrusu.
Ne yapar uzak yakýn, dün bugün yarýna.
Sana kavuþan için zamanda bir mekânda.
Fani elemlerin ardýndan yapayalnýz,
Býrakacaðým sizi ne yapsanýz anlamsýz.
Ebedilik ýþýðý haydi götür ruhumu.
Eðer ki kazanmýþsam sonsuz mutluluðu.
Nicelerini aldýn, halada almaktasýn.
Acaba bana þimdi ne kadar uzaktasýn.
Ey gariplerin dostu halimi sen bilirsin.
Sana ulaþtýðým gün inþallah sevinirim.
Ebedilik ýþýðý ne vakit yanacaksýn.
Seni özleyen ruhum, onu doyuracaksýn.
Gözler önünde serilen binlerce meçhul can.
Ne zaman kucaklayacaksýn beni ey canan.
Varlýðým mý seninle doldu mekâna hicran.
Kanayan bir yaradýr uzlet, gönüle ferman.
Ey sonsuzluk yolcusu hazýr mýsýn bu yola?
Yol baþladý bitiyor verilmiyor hiç mola.
Gönlümün içinde açýyor sonsuz çiçekler.
Acaba bekler mi beni de orda melekler.
Hicran yaþadým durdum burada seninle.
Beni býrakma ya Rab yarýn o çetin günde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.