kurumuþ çiçekler ardýna saklanmýþ
kuþ ölüleri
körkütük bir yaðmur sonrasý
mahsun hayaller kuytuda bekleþir
afili bir kýþ içimi soðutan
ya da bakmamaktan solan suretim
isterdim parmaklarýn dolaþsýn
yüzümün yüz görümlüðü izlerinde
korkmalardayým
gözümü kýrpsam gidecek hayalin
yorgunum bu ara
ayak seslerimden ürküp
seslenildiðinde adýmý hatýrlýyorum
kim görse kaçýyor karanlýðýmdan
tuzumu kendi yarama basmaya kalksam
denizler kýskanacak mavimi
en büyük dumanýný
sönerken çýkarýr ya ateþ
kimin yanýna yazdýrdýysam adýmý
varlýðýmý yok edip sýnýyor
yanlýþ yollarmýþ
kavþaklarýnda vakitsiz beklediðim
içimde sensiz geçen her günüme bir teneþir var
öldürüp de gömemediðim
syrus