ORTALARDA KALANLAR!
Ortada, tek baþýna kala kalanlar
Sahipsiz
Ayaksýz
Kalpleri kýrýk, ayakkabýlarý sahipsiz
Kimsesiz
Çocuklar da ortada, boynu bükük ve sessiz
Vatan da nerde, sahipsiz
Hamburgerler, þiþkin avurtlarda
Þiþkolaþan dimaðlarýmýz da beyinsiz
Gözleri var; abur cubur da dalar, rastgele
Arsýz
Elleri de durmaz, karýþtýrýr her an hergele
Evi, mahallesi, köyü, þehir’i, ülkesi kayýp
Cibiliyetsiz
Medeniyet diye, pisliðe sarýlýr hayasýz
Allahsýz
Ana, baba, saygý, sevgi, emek, vefa ayýp
Nerede bir hayasýzlýk var salýnýp
Hayat olmuþ çirkeflerde, belden aþaðý
Hiç de çekmeyi düþünemez, uçkurunu
Dönmenin uþaðý
Artýk yürüyemem ki, baþým da dikçe aslýmýzdandan
Sümsük de aslan kesildi, buralar da velhasýlý
Ýntaharý baþlattý, içimizden ve dýþýmýzdan
Ýt saray da, vatanýn insaný aðaca asýlý
Irkçýlýk diyerek; din örf ve adetler, insanlýðýmýz, itin pazarýnda kaldý
Düþman kardeþler gibi, akrabalýðýmýz da ortalýk da yakýldý
Namusu kayýp
Ar’ý ayýp
Ana, inek memesi
Baba, eþek küfesi
Haya da ki nesi?
Yuvalar talancasýna
Aileler baþka mekanlarda
Herkes de kendi yollarýnda
Tineri kokla
Ortalýkta, hopla yavrum hopla
Duy be dostum; gönlünden akan, Hakk’ýn pakça sesini
Baþýn çevir de bir düþün hainin pis cilvesini
Allah emrinden kopanlar, yer tokadý ensesine
Leþe giden, geride ne kalmýþ baksýn kesesine
"Ar ile uslanmýyan elbet de edilecek tekdir
Tekdir de uslanmýyan itin hakký da kötekdir"
Bu vatanýmýn da, has ekmeðini yiyip de
ÞEHÝTLERÝMÝZÝN; kanlarýn da zevk edenler
Bir gün de Hakk’ýn vakti de vuku’a eriþ de
Bir bir yedikleri kusturulur da giderler
ORTALARDA KALANLAR; BÝR DÝNLEYÝN, TÜM SÖZÜM DE SÝZE
UYANIP DA; BELKÝ GELÝRSÝNÝZ DÝYEREK, KENDÝNÝZ DE DÝZE...
(27.11.2010)AZAP...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.