Yakıyorsun İçimi

Yakýyorsun Ýçimi

Sýrtýmda ayrýlýk dilimde küfür
Gönlümde sevdan dudaklarýnda mühür
Sana elveda ederken yüreðim titredi
Senden uzaklaþýrken ayaklarým yürümedi
Aklýmdaydýn gün geceye devrildiðinde
Gündüzler isyan ediyor çekip gitmelerine

Sessiz çýðlýklar hüküm sürüyordu yaþadýðýn þehre
Namertçe gitmelerine öfke püskürüyorum
Bir kere ateþ düþtü mü yüreðe
Gidiþin halisyonlar yapýyor beynimde
Midem bulanýyor zehrini kusamýyorum
Tenim alevler içinde yanýyor
Boðuluyor sensiz nefes alamýyorum

Yattýðým yerden kan ter içinde uyanýyorum
Yüzümü avuçlarýmýn arasýnda gezdiriyorum
Kaderime lanet ediyor hýçkýra, hýçkýra aðlýyorum
Yaþanmýþlarýn hatýrýna gön gel
Dön, dön gel artýk diyorum

Bir yudum sevgi kaldýysa hayatýnda
Bak kalbim nasýr tutmuþ býraktýðýn acýlarla
Yontuyorum yonttukça yaramý daðlýyorum
Kör bir býçak misali biliyorum kendimi
Sayende sevgim filizlenmeden göverdi

Gönül bahçem sayende hazana uðradý
Sen gidince güllerim bir bir soldu
Çok sevdiðim yarim artýk yok oldu
Yas tutan kalbimi uyandýrýrsýn
Yakýp ta içimi kaçan adamsýn
Adýna mýsra ,mýsra þiirleri yazdýransýn

Sen Ýçimi Yakýyorsun

Yazan_Remziye Çelik
Yorum_Hasan Dað
11.20.2010

Sosyal Medyada Paylaşın: