anýlara karýþýyor aným
gülümsemelerim yampiri duruyor yüzümde
mendil desen eski gözyaþlarýndan emanet
ey sevgili,
bir kerecik olsun beni farket ,
beni düþle
sabah ayazýna dek hatýrla beni
ezbere seviyorum bu ara
azý içilmiþ kahvenin soðuk tadýnda
aranan ama tadý kaçmýþ lezzeti gibi
karýn tokluðuna ümitler besliyorum
küflü bir öpüþe katýk yapar misali
daha da tumturaklý ifadelerle
uzun uzadýya anlatýlabilir belki bu þiirin devamý
ama ruhumu panayýr yerlerinde dolaþmaya çýkardýðýmdan beri
hayatým serumlar arasýnda
bir cerahat gibi kanýyor hüznüm
iki adým geleceðimi görene aþk olsun
syrus