Evlatsız Ana

Güneþi görmediðin bir günün oldumu ?
Karanlýk dört duvar arasýnda kalmýþ gibi.

Yanacak tek bir ýþýk aradýnmý ?
Yada umut ederek bekledin mi ?

Sen birisine hiç seviyorum dedin mi?
Ama lafta deðil yürekte.
Söylerken yureðinin acýdýðý oldu mu?

Hiç gelmeyecek birisini bekledin mi ?
Belki bir gün gelir diye.
Umutlarýn nasýl tükendiðine þahit oldun mu ?

Sen hiç yüreðini avuçlarýna aldýnmý?
Yere düþeceðini bile bile..

Derin nefes almak isterken boðuldun mu?
Öleceðim diye korktunmu ?
Ensene dokundumu azrail.

Yolda yürürken ardýna baktýnmý ?
Geride neler býraktýðýna..
Ardýndan hiç çýðlýklar attýðýn birisi oldumu,
Gel gitme diye ?..

Dönüp arkasýna bakmadan gidenin oldumu ?
Adým adým uzaklaþýrken senden,
Bedenin çöküp kaldýmý olduðu yere ?
Çaresi olmayan acýlar yaþadýnmý peki ?

Susmanýn en büyük yalnýzlýk olduðunu anladýn mý ?
Yada kimsesizliðin dünyaný nasýl zehir ettiðini tatdýn mý ?

Bir çocuk gibi konuþmayý isteyip,
Dilinin tek kelime etmediði oldu mu?
Annesiz kalan bir bebek gibi
Geçen her saniyenin nefesini geri ittiðini yaþadýn mý ?

Ah yar !
Ben bunlarý yaþadým sensizliðin girdabýnda.
Nefessiz kalmak nedir ?
Ölmek nedir iyi bilirim ben ..

Kendi kuytularýmda defalarca boðuldum yar !
Nefes alamadým.
Sen anlamýyorsun galiba !
Yada anlamak mý istemiyorsun.
Bendeki seni..


Þimdi kendi ellerimle mezarýmý kazýyorum.
Hadi gel kefenimi giydir.
Ve son kez dokun soðuk bedenime.
Beni musallaya sen koy.
Sonra usulca karýþ kalabalýða.
Býrak beni öylece..

Senin ateþinle yanmaktansa,
Kendi ateþimle kavrulmaya yemin ettim..

Ben topraða evlat.
Sen evlatsýz bir ana þimdi.

Yinede,
Sað/ol

Gökhan SARI
Sosyal Medyada Paylaşın: