Cennetvari güzellik, geldim, uydum çaðrýna
Denizi öpen þehir, sarsan beni baðrýna
Recm ederken yeþili gün be gün insanoðlu
Bakirliðe tecavüz gitmiyor mu aðrýna
Çocukluðumdan beri hayran olduðum þehir
Ormaný ýslatýrdý dalgayla kara bahir
Yükselir asumana yýðýn yýðýn binalar
Geriye kaçmýþ orman, küstürmüþ onu zahir
Buharlaþmýþ tuzlu su yaðmur ile çakýþýr
Bir güneþ bir þehire bu kadar mý yakýþýr
Bir yaný engin deniz bir yaný sýra daðlar
Canik daðý uzaktan yeþil yeþil bakýþýr
Çepçevre çevrelemiþ sahilini billur kum
Deniz kuma, kum cana, cansa güneþe mahkum
Gece karanlýðýnda caddeler ýþýl ýþýl
Bir hayal þehri olmuþ, gecesiyle Atakum
El ele tutuþulmuþ ayaklar tuzlu suda
Dil susar göz konuþur eros bekler pusuda
Mehtap düþmüþ geceye Atakum sahilinde
Ýki gönül birleþir aþk denen bengisuda
Oturmuþum mehtaba, kadehte soðuk raký
Üstümde, gýpta ile bakan gözün meraký
Coþari der binlerce emekli aydýnýyla
Sensin Atakum sensin, Samsun’umun yüz aký
21.10.2010/ Samsun
Ýbrahim COÞAR