“Baþka türlüsünü bilseydim nefret etmenin, þiirler yazmazdým noktasý sen, virgülü sen Bulsaydým baþka bir yolunu cellat olmanýn, cümleler asmazdým hüznümün gardrobuna Ve eðer bilseydim seni, kaybetmezdim kendimi...”
Bugün baþka ayaklar altýnda ezildi umutlarým “Artýk eskisi gibi olmayacak” mesajý iletildi beynime Öyle bir boþluk ki bu düþtüðüm baþka hiçbir þey yakýþmaz oldu eynime
Bir yol oldu yüzümde çizgi çizgi yaþlardan Tuzun tadýný hissederek öðrendim Neþeli olmanýn o çocuksu havasýndan Üzülme ama kýymetlim, sayende iðrendim
Kalemin orta parmaðýma olan baskýsýndan hafif bir eðim oluþtu Oluþan eðimden duygular kaðýtlara doluþtu Göstermedim, anlatmadým ama kýymetlim Zamanla gözlerim yokluðuna da alýþtý.
Bu oda niye daðýnýk diyor annem görünen taraflarým için Vazgeçmedi –vazgeçmeyecek- arkamý toparlamaktan “Pes etmedi anne” diyorum bu yirmi yaþ diþi azmaktan Belki vazgeçer diye kýzmaktan...
“Mesaj yaz” diye emir veriyor yetmiþ Türk lirasý bile etmeyen telefon Belli tuþlardaki yazýlar okunmuyor hep ayný numaralara basmaktan Parmaklarým hýzla gidip geliyor yýllarýn alýþkanlýðýndan Lakin gururum faydalanýp duruyor þaþkýnlýðýmdan...
Peyderpey doðurdum þiirden çocuklarýmý Büyüttüm kah sevgiyle kah nefretle Eskitmedim cümleleri Hep söyleyecek yeni sözler buldum Öyle ki kýymetlim Bildiðim en eski kelime oldu ismin...
Ýnsan içine çýkmýyorum hayli zamandýr Arkamdan “sosyete” dedikodularý yapýlýyor Evden iþe, iþten eve; bir oda dört duvar Sosyeteden deðil a dostlar ansiyeteden þikayetim var.
-Dilek-
Sosyal Medyada Paylaşın:
d_i_l_e_k Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.