üzerinde kýrýlacak yazan bir aþkýn
ellerimden kayýp gittiði bir gecede
seni düþlüyor ben/liðim...
nokta koyarak son verdiðim her yaþanmýþlýðýn ardýndan,
büyük harfle baþlayan umutlar ektim kendime
her ne kadar devrik olsa da cümlelerim...
gün senle baþlar senle biter ben/de,
düþündükçe seni
yeni ateþlenmiþ bir mum gibi titrerim...
birden,
çýplak ayaklý bir sokak çocuðu belirir gözümde
içimden fýþkýrýr kimliðim...
gitmelerin cirit attýðý senli dünyamýn,
cehennemidir sensizliðim...